شناخت استرس حاد

برای افرادی که از استرس آگاه هستند ، تفاوت مشخصی بین استرس منظم و استرس حاد وجود دارد. در حالی که استرس منظم واقعاً بخشی از سبک زندگی در دنیای پرشور امروز است ، استرس حاد می تواند یک حیوان کاملاً متفاوت باشد.

در حالی که استرس آشکارا یک مشکل است ، به این دلیل که می تواند منجر به تضعیف توانایی مبارزه با بیماری ، مشکلات مربوط به حافظه ، عدم توانایی تمرکز و بیماری های قلبی شود ، استرس حاد چیز دیگری است. در واقع ، استرس حاد در واقع می تواند منجر به تجزیه کامل ذهنی و جسمی شود.

استرس حاد به دلیل احتمالاً شدیدترین شرایط است. این نتیجه مرگ تهدید یا واقعی ، صدمات جدی یا نوعی تخلف جسمی مانند به عنوان مثال تجاوز جنسی است. فردی که استرس حاد را تجربه می کند ، معمولاً از نظر عملکرد یا از دانش عملکرد ، نوعی عصیان یا وحشت را احساس می کند. سپس ، پس از استرس حاد ، فرد به تهدید جدی برای ایجاد اختلال استرس پس از سانحه می رسد. علاوه بر این ، دانش استرس حاد ممکن است اثرات ماندگار و حتی دائمی بر کسی که دچار استرس حاد شده است به علاوه ممکن است در موقعیتی که پس از این رویداد به طور کامل با زندگی سازگار نباشد ، داشته باشد.

استرس حاد ، در اصل ، نوعی آسیب روانی است که برخلاف آسیب های جسمی نیست. فرد در آن نوع پریشانی ذهنی قرار دارد که ذهن تقریباً قادر به مقابله با کرنش نیست و خاموش می شود. کسی که از استرس حاد رنج می برد ، احساس بی حسی را احساس می کند به علاوه آنها قادر به برقراری ارتباط با سیاره در خارج نیستند. آنها نمی توانند با حقیقتی که آنها را احاطه کرده است ، به علاوه از جهات مختلف ، به محض اینکه دچار استرس حاد شده اند ، سازگار شوند.

مسئله با استرس حاد این است که این نوع نوار حلقه را در ذهن افراد ایجاد می کند ، جایی که آنها به طور مداوم عملکرد را دوباره و دوباره پخش می کنند بدون اینکه در موقعیتی قرار بگیرند تا جلوی آن را بگیرند. این عملکرد در واقع کاملاً مصرف کننده است اما آنقدر وحشتناک است که کسی که از طریق آن زندگی می کرد ، همچنان آن را در نظر می گیرد تا اینکه تقریباً قادر به فراتر از آن نباشند.

متأسفانه ، نتایج استرس حاد صرفاً با مسائل درونی محدود نمی شود. در صورت عدم بررسی ، استرس حاد می تواند منجر به اضطراب ، عدم توانایی تمرکز ، اختلال استرس پس از سانحه و همچنین تجزیه عصبی شود. بنابراین ، استرس حاد مسئله جزئی نیست. در واقع ، باید به سرعت مورد استفاده قرار گیرد تا بتواند از عواقب جدی روی مغز خود جلوگیری کند.

اگر علائم بیرونی استرس حاد ، مانند جدا شدن ، اضطراب ، یا شاید نیاز کلی برای جلوگیری از هر آنچه ممکن است فرد را از عملکردی که باعث استرس حاد شده است ، جلوگیری کند ، واقعاً در نظر گرفته می شود که استرس حاد به پست منتقل شده است -اختلال استرس تروماتیک. بنابراین ، هرکسی که استرس حاد داشته باشد باید به دنبال نوعی درمان باشد تا این اتفاق نیفتد.

نوع اولیه درمانی که بیشتر ذهن مردم را درگیر می کند ، روان درمانی است. جلسات با روانپزشک یا روانشناس حداقل برای افراد آشنا است به علاوه آنها برای درمان استرس حاد بسیار مفید هستند. با این حال ، بسیاری از افراد به دلیل ننگ بر روی آن از روان درمانی خجالتی می شوند.

روش دیگر برای درمان برای استرس حاد ، درمان شناختی رفتاری (CBT) است. CBT برای کمک به افراد در کنار آمدن با مشکلات یا ترس های خود از طریق ترکیبی از درمانهایی که همه به سمت دقیقاً همان هدف کار می کنند ، کمک می کند. بخش شناختی CBT مغز شما را درمان می کند و به آن کمک می کند تا در مورد خاطرات آن متفاوت باشد. سپس ، بخش رفتاری با قرار دادن آنها در مواردی که آنها را وادار به مقابله با ترس یا مشکلاتشان می کند ، به فرد کمک می کند. روش رفتاری قبلاً به عنوان درمان فوبیا محبوب بوده و درمان شناختی از روان درمانی آشنا است. با این حال ، با ترکیب این روشها در یک درمان جامع ، CBT می تواند منجر به نتایج مثبت شود.

راه دیگر برای مبارزه با استرس حاد و پیامدهای خود از طریق دارو است. براساس این علائم ، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است یک داروی ضد افسردگی ، یک داروی ضد اضطراب یا به سادگی برخی از داروهای دیگر را تجویز کند. با این حال ، افراد باید با توجه به اینکه تمایل به تغییر جهت مورد نظر دارند ، با یکی از این داروهای تغییر دهنده خلق و خوی بسیار مراقب باشند. بنابراین ، افرادی که داروهایی از این دست مصرف می کنند باید خود را رصد کنند و نحوه پاسخگویی به اثرات خود را مشاهده کنند.

به طور کلی ، استرس حاد در واقع قابل کنترل است. همچنین باید تحت درمان قرار گیرد ، زیرا می تواند منجر به افسردگی ، اضطراب ، اختلال استرس پس از سانحه و همچنین یک تجزیه ذهنی کامل شود.

اگرچه ممکن است مردم اعتقاد داشته باشند که آن را خوب می کنند ، استرس حاد واقعاً نوعی از آسیب های روانی است که اساساً شبیه به آسیب های جسمی است. هرچه تروما جدی تر باشد ، نتایج بر فرد جدی تر خواهد بود. بنابراین ، هر کس تجربه آسیب زا را تجربه کرده است ، به نظر نمی رسد که بخواهد کاملاً ناپدید شود ، باید در اسرع وقت به دنبال درمان باشد. اگرچه مردم نمی توانند آنچه را که در ذهنشان اتفاق افتاده است تغییر دهند ، اما می توانند برای جلوگیری از خاطرات آن از زندگی خود اقدام کنند. بشر